Schulman b.v.
Auction 366 4 Mar 2021
View prices realized
► Sale information
Find similar lots
Medals
HISTORIEPENNIGEN - HISTORICAL MEDALS - VIGLIUS VAN ZUICHEM, VOORZITTER VAN DE GEHEIME RAAD VAN PHILIPS II 1568, by naar (Jonghelinck). Borstbeeld met doctorale hoed naar rechts. Kz. tafel met kandelaar, zandloper en bijbel, daaronder in cartouche 1568.vL. I 56.1/54.1; Simonis plaat VII 4/5.Wigle van Aytta van Zwichem (1507-1577), beter bekend onder zijn Latijnse naam Viglius ab Aytta Zuichemus was de zoon van een Friese herenboer. Viglius maakte carrière op grond van zijn bekwaamheden en niet op grond van zijn afkomst, hetgeen in de periode waarin hij leefde vrij uitzonderlijk was. In 1519 ging hij naar de kapittelschool van Deventer en vervolgens studeerde hij letteren en rechten te Leuven, Dole, Avignon en Valence. Hier promoveerde hij tot doctor in de rechten. Na zijn studie vertoefde hij regelmatig in de universitaire kringen van Frankrijk, het Duitse Rijk, Zwitserland en Italië. In 1532 werd hij hoogleraar in de rechten te Padua en in 1538 volgde zijn benoeming tot rector magnificus te Ingolstadt. Hij verkoos zijn academische functies boven het mentorschap van kroonprins Filips en andere eervolle ambten die diverse vorsten hem aanboden. *In 1542 werd Viglius door Karel V benoemd tot lid van de Geheime Raad in Brussel. In 1549 volgde zijn benoeming tot voorzitter. Uiteindelijk werd hij in 1554 zelfs voorzitter van de Raad van State. Het lidmaatschap hiervan was voorbehouden aan de hoge adel. Dat iemand van burgerlijke komaf het tot voorzitter wist te brengen, leidde tot irritatie bij de adel. *Als meest vooraanstaande jurist van zijn tijd hield Viglius zich bezig met de complexe relatie van de Nederlanden tot het Heilige Roomse Rijk. Via de zogenaamde Transactie van Augsburg wist hij te bereiken dat alle Habsburgse Nederlanden in de Bourgondische Kreits werden opgenomen. Doordat men zich kon onttrekken aan de jurisdictie van het Rijkskamergerecht en de wetgeving van het Heilige Roomse Rijk, verkregen de Nederlanden nagenoeg volledige onafhankelijkheid. *Na de troonsafstand van Karel V wilde Viglius ontslag nemen, maar de oude keizer drong erop aan dat hij in functie zou blijven. Onder Philips II werkte hij nauw samen mat landvoogdes Margaretha van Parma. Als voorzitter van de Raad van State was hij tevens haar belangrijkste adviseur. Viglius was een trouwe dienaar van Philips II maar had de nodige kritiek op diens religieuze intolerantie. Hij wist echter te voorkomen dat hij hiermee de vorst zou bruuskeren. Met de hertog van Alva geraakte hij al gauw op gespannen voet, onder andere door zijn verzet tegen de Tiende Penning en zijn relaties met verdachte humanisten. In 1569 trad hij af als voorzitter van de Geheime Raad. Als voorzitter van de Raad van State werkte hij mee aan de totstandkoming van de Pacificatie van Gent in 1576. Zijn oproepen tot gematigdheid aan het adres van de koning, de landvoogden én de edelen leverden weinig resultaat op, hetgeen hem frustreerde. Moegestreden overleed hij in 1577 op bijna zeventigjarige leeftijd.*Als 'hoogste ambtenaar en raadgever' van zowel landvoogd(es) als vorst werd Viglius op een aantal van de vroegste Nederlandse penningen vereeuwigd, vaak door de medailleur Jonghelinck. Uit het codicil van zijn testament blijkt, dat Viglius zijn portretpenningen in een vrij groot aantal gereed had liggen om als geschenk te dienen. Hij behoorde tot de kleine schare van verzamelaar van munten en penningen in de Nederlanden in de zestiende eeuw. In het voorwoord van Bizot's 'Medalische Historie der Republiek van Hollandt' lezen we: 'Zijnde dan in dusdanige eer en stand had hem ook de lust bevangen om langen tijd zijner te doen gedenken, door te doen afdrukken zijner beeltenis en zinspreuk op verscheidene soort van penningen van meerdere en mindere grootte, zo in goud, in zilver, als in koper, tot zelf leg-penningen hier in begrepen. Deze penningen zijn getekend van den jaare 1561 tot 1571. En dat zij bij hem zelf zijn gedaan, word ik vroed uyt zekere zijn codicillare dispositie, van dato den veertienden maart des jaars vijftienhonderd zevenentseventig'.AR gegoten en gebruneerd 51.8 mm. 44.38 g. RR Krasjes op de keerzijde. Iets later werk, niettemin een goed uitgewerkt exemplaar met bijzonder fijne details Prachtig
HISTORIEPENNIGEN - HISTORICAL MEDALS - VIGLIUS VAN ZUICHEM, VOORZITTER VAN DE GEHEIME RAAD VAN PHILIPS II 1568, by naar (Jonghelinck). Borstbeeld met doctorale hoed naar rechts. Kz. tafel met kandelaar, zandloper en bijbel, daaronder in cartouche 1568.vL. I 56.1/54.1; Simonis plaat VII 4/5.Wigle van Aytta van Zwichem (1507-1577), beter bekend onder zijn Latijnse naam Viglius ab Aytta Zuichemus was de zoon van een Friese herenboer. Viglius maakte carrière op grond van zijn bekwaamheden en niet op grond van zijn afkomst, hetgeen in de periode waarin hij leefde vrij uitzonderlijk was. In 1519 ging hij naar de kapittelschool van Deventer en vervolgens studeerde hij letteren en rechten te Leuven, Dole, Avignon en Valence. Hier promoveerde hij tot doctor in de rechten. Na zijn studie vertoefde hij regelmatig in de universitaire kringen van Frankrijk, het Duitse Rijk, Zwitserland en Italië. In 1532 werd hij hoogleraar in de rechten te Padua en in 1538 volgde zijn benoeming tot rector magnificus te Ingolstadt. Hij verkoos zijn academische functies boven het mentorschap van kroonprins Filips en andere eervolle ambten die diverse vorsten hem aanboden. *In 1542 werd Viglius door Karel V benoemd tot lid van de Geheime Raad in Brussel. In 1549 volgde zijn benoeming tot voorzitter. Uiteindelijk werd hij in 1554 zelfs voorzitter van de Raad van State. Het lidmaatschap hiervan was voorbehouden aan de hoge adel. Dat iemand van burgerlijke komaf het tot voorzitter wist te brengen, leidde tot irritatie bij de adel. *Als meest vooraanstaande jurist van zijn tijd hield Viglius zich bezig met de complexe relatie van de Nederlanden tot het Heilige Roomse Rijk. Via de zogenaamde Transactie van Augsburg wist hij te bereiken dat alle Habsburgse Nederlanden in de Bourgondische Kreits werden opgenomen. Doordat men zich kon onttrekken aan de jurisdictie van het Rijkskamergerecht en de wetgeving van het Heilige Roomse Rijk, verkregen de Nederlanden nagenoeg volledige onafhankelijkheid. *Na de troonsafstand van Karel V wilde Viglius ontslag nemen, maar de oude keizer drong erop aan dat hij in functie zou blijven. Onder Philips II werkte hij nauw samen mat landvoogdes Margaretha van Parma. Als voorzitter van de Raad van State was hij tevens haar belangrijkste adviseur. Viglius was een trouwe dienaar van Philips II maar had de nodige kritiek op diens religieuze intolerantie. Hij wist echter te voorkomen dat hij hiermee de vorst zou bruuskeren. Met de hertog van Alva geraakte hij al gauw op gespannen voet, onder andere door zijn verzet tegen de Tiende Penning en zijn relaties met verdachte humanisten. In 1569 trad hij af als voorzitter van de Geheime Raad. Als voorzitter van de Raad van State werkte hij mee aan de totstandkoming van de Pacificatie van Gent in 1576. Zijn oproepen tot gematigdheid aan het adres van de koning, de landvoogden én de edelen leverden weinig resultaat op, hetgeen hem frustreerde. Moegestreden overleed hij in 1577 op bijna zeventigjarige leeftijd.*Als 'hoogste ambtenaar en raadgever' van zowel landvoogd(es) als vorst werd Viglius op een aantal van de vroegste Nederlandse penningen vereeuwigd, vaak door de medailleur Jonghelinck. Uit het codicil van zijn testament blijkt, dat Viglius zijn portretpenningen in een vrij groot aantal gereed had liggen om als geschenk te dienen. Hij behoorde tot de kleine schare van verzamelaar van munten en penningen in de Nederlanden in de zestiende eeuw. In het voorwoord van Bizot's 'Medalische Historie der Republiek van Hollandt' lezen we: 'Zijnde dan in dusdanige eer en stand had hem ook de lust bevangen om langen tijd zijner te doen gedenken, door te doen afdrukken zijner beeltenis en zinspreuk op verscheidene soort van penningen van meerdere en mindere grootte, zo in goud, in zilver, als in koper, tot zelf leg-penningen hier in begrepen. Deze penningen zijn getekend van den jaare 1561 tot 1571. En dat zij bij hem zelf zijn gedaan, word ik vroed uyt zekere zijn codicillare dispositie, van dato den veertienden maart des jaars vijftienhonderd zevenentseventig'.AR gegoten en gebruneerd 51.8 mm. 44.38 g. RR Krasjes op de keerzijde. Iets later werk, niettemin een goed uitgewerkt exemplaar met bijzonder fijne details Prachtig