Antykwariat Numizmatyczny - Michał Niemczyk
Auction 30 25 Sep 2021
View prices realized
► Sale information
Find similar lots
Michael Korybut Wisniowiecki
POLSKA/ POLAND/ POLEN/ LITHUANIA/ LITAUEN
Michał Korybut Wiśniowiecki. 1/2 taler (1/2 thaler) (thaler) (Half taler) 1671, Elblag (Elbing) - The only one on the market!
Aw.: Popiersie króla w koronie i w płaszczu królewskimzawiązanym na ramieniu. W otoku: MICHAEL D G REX POL M DL R PRRw.: Stojący Anioł podtrzymuje ozdobny kartusz z herbemElbląga. Pod herbem iniciały C-S (Christoph – Schultz, zarządca mennicy). Nadaniołem data 16-71. Dookoła gałązki z dziesięcioma dwulistkami każda. W otoku: MONETA A NOVA CIVIT ELBINGENS 16-71Cała historia talarów elbląskich i odbitych tym samymstemplem półtalarów jest niezwykle tajemnicza i skomplikowana. Pierwszawzmianka o takiej monecie pojawiła się 1725 roku, w opisie zbioru M.Lilienthala; potem jej ilustracja znalazła się w katalogu zbioru rodzinyLübecków w 1737 roku (pozycja 26). W 1746 roku talara wyceniano na pięćdziesiątówczesnych talarów. W 1767 roku egzemplarz talara i półtalara ze swojego zbioruopisuje królewiecki kolekcjoner Samuel Madai. Najszerzej na ich tematwypowiedział się gdański historyk i kolekcjoner monet K. Lengnich w 1782 roku.Z jego tekstu wynika, że znał zarówno oryginalne monety, jak i ich fałszerstwa.W 1784 roku talary te opisywał Crichton przy okazji omawiania dokumentówmenniczych miasta Elbląga. Egzemplarz talara do swojego zbioru nabył w 1788roku mieszczanin elbląski Grübnau. Odcisk z oryginału opublikował w 1844 rokuF.A.Vossberg w „Münzgeschichte der Stadt Elbing". Egzemplarz ten trafił potemdo zbioru Jana Bochenka w Krakowie. F.A. Vossberg notował, że półtalary odbitetym samym stemplem znajdowały się w zbiorze Jakuba Reichla w Petersburgu oraz wkolekcji E. Tysa w Warszawie. Gdański XVII-wieczny historyk K. Lengnichtwierdził, że wykonaniem stempla zajmował się niezbyt wprawny rytownik. Zgodniez opisem wybito dwa talary i próbowano wybijać półtalary. Podczas biciapojawiło się pęknięcie w stemplu, który rozpadł się po wybiciu ósmegoegzemplarza. Christoph Schultz nie miał uprawnień rady miasta Elbląga do biciatalarów, tym bardziej, że ich emisji nie przewidywała obowiązująca ordynacjamennicza. Wydaje się, że było to prywatne przedsięwzięcie kierownika mennicy wElblągu, który wykonał projekty talarów, chcąc namówić radę miasta do wybijaniagrubej monety. W aktach menniczych Elbląga nie zachowała się żadna informacjana temat tego przedsięwzięcia.Najładniej wybity ze znanych egzemplarzy. Widoczny śladpękającego już stempla dodatkowo potwierdzający autentyczność tego niezwyklerzadkiego numizmatu. Moneta została wybita tym samym stemplem, co egzemplarzePotockiego, Czapskiego i Zamku Królewskiego w Warszawie. Jedyna dostępny egzemplarz na rynku numizmatycznym.Dutkowski/Suchanek 354 (R8); Kopicki 7147 (R7) ; H-Cz 2375 (R7) ;Korski (11,45 g);; ZKW ( Lanz 45.881 (11,45 g); Tyszkiewicz 750 mk?
Details: 9,74 g Ag 37 mm
Condition: 2- (EF-)
POLSKA/ POLAND/ POLEN/ LITHUANIA/ LITAUEN
Michał Korybut Wiśniowiecki. 1/2 taler (1/2 thaler) (thaler) (Half taler) 1671, Elblag (Elbing) - The only one on the market!
Aw.: Popiersie króla w koronie i w płaszczu królewskimzawiązanym na ramieniu. W otoku: MICHAEL D G REX POL M DL R PRRw.: Stojący Anioł podtrzymuje ozdobny kartusz z herbemElbląga. Pod herbem iniciały C-S (Christoph – Schultz, zarządca mennicy). Nadaniołem data 16-71. Dookoła gałązki z dziesięcioma dwulistkami każda. W otoku: MONETA A NOVA CIVIT ELBINGENS 16-71Cała historia talarów elbląskich i odbitych tym samymstemplem półtalarów jest niezwykle tajemnicza i skomplikowana. Pierwszawzmianka o takiej monecie pojawiła się 1725 roku, w opisie zbioru M.Lilienthala; potem jej ilustracja znalazła się w katalogu zbioru rodzinyLübecków w 1737 roku (pozycja 26). W 1746 roku talara wyceniano na pięćdziesiątówczesnych talarów. W 1767 roku egzemplarz talara i półtalara ze swojego zbioruopisuje królewiecki kolekcjoner Samuel Madai. Najszerzej na ich tematwypowiedział się gdański historyk i kolekcjoner monet K. Lengnich w 1782 roku.Z jego tekstu wynika, że znał zarówno oryginalne monety, jak i ich fałszerstwa.W 1784 roku talary te opisywał Crichton przy okazji omawiania dokumentówmenniczych miasta Elbląga. Egzemplarz talara do swojego zbioru nabył w 1788roku mieszczanin elbląski Grübnau. Odcisk z oryginału opublikował w 1844 rokuF.A.Vossberg w „Münzgeschichte der Stadt Elbing". Egzemplarz ten trafił potemdo zbioru Jana Bochenka w Krakowie. F.A. Vossberg notował, że półtalary odbitetym samym stemplem znajdowały się w zbiorze Jakuba Reichla w Petersburgu oraz wkolekcji E. Tysa w Warszawie. Gdański XVII-wieczny historyk K. Lengnichtwierdził, że wykonaniem stempla zajmował się niezbyt wprawny rytownik. Zgodniez opisem wybito dwa talary i próbowano wybijać półtalary. Podczas biciapojawiło się pęknięcie w stemplu, który rozpadł się po wybiciu ósmegoegzemplarza. Christoph Schultz nie miał uprawnień rady miasta Elbląga do biciatalarów, tym bardziej, że ich emisji nie przewidywała obowiązująca ordynacjamennicza. Wydaje się, że było to prywatne przedsięwzięcie kierownika mennicy wElblągu, który wykonał projekty talarów, chcąc namówić radę miasta do wybijaniagrubej monety. W aktach menniczych Elbląga nie zachowała się żadna informacjana temat tego przedsięwzięcia.Najładniej wybity ze znanych egzemplarzy. Widoczny śladpękającego już stempla dodatkowo potwierdzający autentyczność tego niezwyklerzadkiego numizmatu. Moneta została wybita tym samym stemplem, co egzemplarzePotockiego, Czapskiego i Zamku Królewskiego w Warszawie. Jedyna dostępny egzemplarz na rynku numizmatycznym.Dutkowski/Suchanek 354 (R8); Kopicki 7147 (R7) ; H-Cz 2375 (R7) ;Korski (11,45 g);; ZKW ( Lanz 45.881 (11,45 g); Tyszkiewicz 750 mk?
Details: 9,74 g Ag 37 mm
Condition: 2- (EF-)