Poniatowski, Medal na pamiątkę hołdu kurlandzkiego 1774 - rzadkość

Piękny egzemplarz, ze śladami dawnego umycia na awersie.

Pozycja praktycznie niespotykana w handlu, odbitka w brązie medalu wagi 18 dukatów wybitego jako pamiątka hołdu Kurlandii.

Odmiana bez gałązek na rewersie. Wybity zużytymi stemplami.

Awers (opis za Raczyńskim): Trzy okrągło-podługowate tarcze w trójgran z sobą wstęgami, palmami i mirtem połączone. Wierzchnia u góry ma herb korony polskiej i w. x. litewskiego z herbem familii Poniatowskich. U dołu po prawej stronie, herb kurlandzkiego xięstwa, po lewej herb marszałka kurlandzkiego sejmu pana Briegen. Na środku jeszcze jest mała także podługowato-okrągła tarcza, na której są dwie na krzyż złożone szpady, z trzecią na nich położoną, na której końcu jest korona. Ta wyobraża herb wolnych mularzy w Mitawie. Napis na otoku u góry: NON DISSOLVENDA CUM FIDE IUNXIT AMOR. Miłość wieczna, wierność trwała, z sobą razem te związała. U dołu I. P. H[olzhäusser] F[ecit] (zrobił).

Rewers:: MEMORIAE ET LAUDI GENTIS CURONICAE, QUAE HONORI DUCENS, AERARIUM REGIS SUI TEMPORUM INIQUITATE EXHAUSTUM LEVARE, INJUSSA, IMO NON ROGATA, SPONTANEUM, AC INDE PRETIOSIUS OBTULIT DONUM, DANTI AEQUE ET ACCIPIENTI DECORUM, GRATAE ET DEVINCTAE MENTIS, HOC PERENNE DICAT MONUMENTUM. STAN[islaus] AUG[ustus] REX. MDCCLXXIV. (tłum. za Raczyńskim To jest: Na pamiątkę i ku chwale kurlandzkiego narodu, który za zaszczyt sobie mając wesprzeć skarb króla swego, czasów nieszczęśliwością wycieńczony, bez nakazu, owszem bez prośby, dobrowolny i tem droższy dar ofiarował, dającemu równie jak odbierającemu ozdobny, wdzięcznego i obowiązanego umysłu ten wieczysty dowód ofiaruje Stanisław August król 1774.) Ostatnie cztery wiersze napisu objęte są dwiema gałązkami dębowemi. U góry jest mała z kwiatów ozdoba.;

Brąz, średnica 44 mm, waga 35,16 g.

Medal, Medaille Medale polskie