Pieczęć w kształcie breloka z herbem rodu Unruh - ILUSTROWANA

Egzemplarz z kolekcji Witolda Hake, autora 'Katalogu herbowych tłoków pieczętnych szlachty śląskiej i łużyckiej XVI - XX wieku'.

Pozycja ILUSTROWANA w wyżej wymienionym katalogu pod numerem 19.

Pieczęć otrzymana w prezencie w 1998 roku od Piotra Unruga (1918-2004) z Leszna.

Pochodzenie z lat ok. 1740-1770 roku.

Stal, wymiary 29 mm x 26 mm, wysokość 41 mm

Osobista pieczątka w kształcie breloka przedstawiciela starego śląskiego rodu v. Unruh. Ich herb to lew z podwójnym ogonem. Zwraca uwagę elegancka forma i artystyczne zaprojektowanie rysunku herbu. Nie jest to herb w wersji standardowej z koroną lub hełmem z klejnotem. Wyryto lwa trzymającego tylko kartusz - wszystko to na rokokowym wsporniku. Dobrej klasy precyzyjny grawer wskazuje na warsztat wrocławski lub berliński lub ze względu na dużą dokładność i artyzm na pracownię francuską. Ciekawym rozwiązaniem jest brak korony rangowej na tarczy. Prawdopodobnie właścicielem pieczęci był przedstawiciel nieutytułowanej gałęzi, który wiedząc o baronach i hrabiach swego nazwiska nie dając zwykłej szlacheckiej korony zasugerował istnienie jakiegoś tytułu.

Ród Unruh występował na Śląsku już w 1310 r. we wsi Lawaldau (Racula) k. Zielonej Góry. Podzielony na wiele gałęzi nieutytułowanych, baronowskich (od 1719, 1847) i hrabiowskich (od 1745, 1802).

W okresie wykonania tej pieczęci ród ten posiadał m. in. majątki Wendstadt (Wągroda) k. Góry (pałac rozebrany po wojnie) i Stanschen (Stęszów) k. Wołowa (pałac po wojnie miał biura PGR, następnie na pocz. lat 70 XX w. rozebrany do fundamentów) a także Külpenau (Kiełpin) k. Zielonej Góry, pałac przerobiony na zwykły dom, Nieder Gorp (Gorzupia Dolna) k. Żagania, pałac opuszczony, pozostało kilka ścian. Unruh w XIX -XX w mieszkali w Legnicy.

W XVII w. Anna Margarethe v. Unruh zaślubiła Rudolpha Hake (+1662) z Schönborn (Kępsko) k. Świebodzina.

W Rzeczypospolitej ród ten występował już w średniowieczu szczególnie w Wielkopolsce. Używali najczęściej pisowni „Unrug". Posiadali tamże majątki od XVI do XX w. i wydali wielu znanych oficerów w tym admirała Józefa Unruga.