Pieczęć z herbami Eleonory hr. Henckel von Donnersmarck z domu hr. Frankenberg - ILUSTROWANA

Egzemplarz z kolekcji Witolda Hake, autora 'Katalogu herbowych tłoków pieczętnych szlachty śląskiej i łużyckiej XVI - XX wieku'.

Pozycja ILUSTROWANA w wyżej wymienionym katalogu pod numerem 45.

Pieczęć nabyta w 1998 r. od kolekcjonera, który kupił obiekt jako nierozpoznaną pieczęć w antykwariacie w Paryżu.

Tłok pochodzący z lat ok. 1890-1898.

Agat, wymiary 16 mm x 14 mm, wysokość 48 mm

Typowy w kształcie tłok pieczętny w agacie, masowo produkowany w Europie w latach ok. 1890-1920. Mały format wskazuje, że jest to pieczęć damska.

W polu pieczęci bardzo precyzyjnie wycięto w kamieniu parę herbów: herb rodowy właścicielki (ród Frankenberg und Ludwigsdorff) oraz herb jej męża (ród Henckel von Donnersmarck). Frankenbergowie pochodzą z Hrabstwa Kłodzkiego wymieniani byli w 1206 r. Tytuł baronowski otrzymali w 1655 r., hrabiowski w 1700 r. Natomiast ród Henckel pochodzi ze Spiskiego Czwartku (niem. Donnersmarck) na Spiszu w Słowacji gdzie w 1417 r. dostali dyplom herbowy. Tytuł baronowski otrzymali w 1636 r.,tytuł hrabiowski w 1661 r. Na Śląsk przybyli w XVII w.

Na uchwycie z drugiej strony jest drugi tłok pieczętny, bardziej prywatny. Jest to litera „E" (Eleonora) pod koroną hrabiowską.

Tłok pieczętny należał do Eleonory z domu hrabianki von Frankenberg und Ludwigsdorff (1837-1898) żony (od r. 1856 r.) Georga Friedricha hrabiego Henckel von Donnersmarck (1825-1882) kawalera maltańskiego, właściciela majątku Kaulwitz (Kowalowice) i ordynata na Grambschütz (Gręboszów) k. Namysłowa (własność rodu od 1790 do 1945). Olbrzymi pałac w Gręboszowie został podpalony w 1945 r. przez Armię Radziecką a ruiny zostały rozebrane.