Antykwariat Numizmatyczny - Michał Niemczyk
Premium Auction 35 17 Sep 2022
View prices realized
► Sale information
Find similar lots
Medals
POLSKA/ POLAND/ POLEN / POLOGNE / POLSKO
Poniatowski. Medal weighing 11.5 Ducat (Dukaten) and at the Unveiling of the Monument to Jan III Sobieski - Holzhaeusser - GOLD - RARITY
Aw: Popiersie Jana III w wieńcu laurowym, w prawo. W otoku: IOANNES III. REX POLON:Rw: Dwie skrzyżowane kopie przechodzące przez wieniec laurowy. W otoku sentencja ANIMAMQUE VOCAMUS HEROIS.virg. (I duszę bohatera wzywamy). W odcinku: STATUAM DICAVIT MAGNO DECESSORI | 14.SEPT:1788. | S.A.R. (Posąg postawił wielkiemu poprzednikowi dnia 14-go września 1783 | Król Stanisław August)Medal wykonany przez jednego z najwybitniejszych medalierów polskich, Holzhaeussera. Został wybity na pamiątkę odsłonięcia pomnika Jana III Sobieskiego. Pomnik autorstwa Monaldiego, który stanął w Łazienkach Królewskich w Warszawie, 105 lat po uwolnieniu Wiednia.Jak opisuje go Edward Raczyński:Imię króla Jana III nie mogło niezostawać w wiekuistej pamięci i szanownej czci u Polaków upatrujących w jego panowaniu ostatnie ślady wiekopomnej chwały swojej. Najświetniejsza życia jego epoka, rok 1683, szczególniej tę szanowną pamięć tem skuteczniej wskrzeszała, iż ją w tym samym czasie po upłynieniu stu lat gdzie indziej pogrążyć w niepamięci usiłowano. Dla tej więc przyczyny stoletnią pamiątkę tak wielkiej dla sąsiadów i dla całej Europy przysługi, dzieła tak heroicznego, i zwycięztwa tak wspaniałego, obchodzono po całej Polszcze z przyzwoitą onej uroczystością. Wszystkie szkoły, tak główne jako też pośrednie i drobniejsze, za powinność sobie poczytały, bobatera tego i bohaterskie dzieła jego przed stem lat wykonane prozą i wierszem wystawiać. Król Stanisław August oddający winny hołd chwały temu bohaterowi, i godzien ze wszech miar oddawać go, postanowił na onczas uwiecznić tę pamiątkę nieprzemijającym ale trwałym dowodem, zastąpić mającym tegoż dzieła pamiątki, gdzie indziej zarzucone lub z widoku powszechnego uprzątnione. Kazał więc biegłemu w swej sztuce snycerzowi Monaldi wykuć z kamienia posąg Jana III na koniu siedzącego z niewolnikiem tureckim pod koniem leżącym, z przydaniem po dwóch stronach znaków zwycięzkich, z rozmaitej broni złożonych i stosownemi napisami. Wykonanie tego posągu zabrało lat kilka, i dopiero w roku 1788 uskutecznione zostało. Nie zostawało więc, jak tylko posąg ten na wyznaczonem jemu miejscu postawić, przy moście na kanale w łazienkach prosto w okna stojącego tamże pałacu. Poczytano za rzecz przywoitą, obchodzić stawienie tego posągu z niejaką uroczystością. Postawiono wiec na miejscu w tychże łazienkach upatrzonem amfiteatrom przestronne, otoczone gankami ozdobnemi dla przedniejszych widzów, i szrankami na dole zawarte. Tam karuzel ozdobny mile zabawiał patrzących. Roty w odmiennym kształtnym stroju ubiegały się na wyścigi do pierścienia, a potem zmieszawszy się, pozór konnej bitwy stawiały, gdzie zręczność bieżących, dzielność koni, w zamieszaniu nawet zachowany porządek, i w takowem ćwiczeniu biegłość, podziwienie i pochwały sobie zjednały. Nastąpiła sztuka teatralna od samych ochotników częścią śpiewaniem, częścią zwykłem udaniem na nowym teatrum przy łazienkach grana. Nastąpiło misterne około posągu i po bokach kanału w przezroczystych kolorach, aż do pałacu i za pałacem główniejszych ulic oświecenie. Zakończyło się to ucztą w pałacu dla zaproszonych gości, a stołami różnemi potrawami i napojem okrytemi po różnych miejscach w przestrzeni łazienek dla ludu. Huk armat w przyzwoitym czasie, odgłos muzyki prawie nieustannie pomnażał wspaniałość i wdzięk tej uroczystości, która się w lat 105 i dwa dni po uwolnieniu Wiednia od obleżenia odprawiła. Medal stawia wyobrażenie tego, którego nieśmiertelna pamiątka powodem do tych igrzysk była; z drugiej strony kopie znaczą te gonitwy, a wieniec nadgrodę im wyznaczoną, oliwny zaś jest, iż nierzeczywistą walką, ale wyobrażeniem sposobnej walki były. Napis wzięty z odmianą jest z Wirgiliusa Eneidy k. V. wiersza 98, gdzie w podobnej przygodzie o Eneaszu pisze. Nie udało nam się odnaleźć notowania podobnego złotego egzemplarza. Z przesłanek od właściciela i notatek rodzinnych egzemplarz może pochodzić z kolekcji Frankiewicza.Piękny, ekstremalnie rzadki złoty medal. Polecamy do najlepszych kolekcji. Raczynski 532, Hutten-Czapski 3298 (R3)
More photos and full item description available on auction site here.
Details: 40 g Au 39,2 mm
Condition: 1- (UNC-)
POLSKA/ POLAND/ POLEN / POLOGNE / POLSKO
Poniatowski. Medal weighing 11.5 Ducat (Dukaten) and at the Unveiling of the Monument to Jan III Sobieski - Holzhaeusser - GOLD - RARITY
Aw: Popiersie Jana III w wieńcu laurowym, w prawo. W otoku: IOANNES III. REX POLON:Rw: Dwie skrzyżowane kopie przechodzące przez wieniec laurowy. W otoku sentencja ANIMAMQUE VOCAMUS HEROIS.virg. (I duszę bohatera wzywamy). W odcinku: STATUAM DICAVIT MAGNO DECESSORI | 14.SEPT:1788. | S.A.R. (Posąg postawił wielkiemu poprzednikowi dnia 14-go września 1783 | Król Stanisław August)Medal wykonany przez jednego z najwybitniejszych medalierów polskich, Holzhaeussera. Został wybity na pamiątkę odsłonięcia pomnika Jana III Sobieskiego. Pomnik autorstwa Monaldiego, który stanął w Łazienkach Królewskich w Warszawie, 105 lat po uwolnieniu Wiednia.Jak opisuje go Edward Raczyński:Imię króla Jana III nie mogło niezostawać w wiekuistej pamięci i szanownej czci u Polaków upatrujących w jego panowaniu ostatnie ślady wiekopomnej chwały swojej. Najświetniejsza życia jego epoka, rok 1683, szczególniej tę szanowną pamięć tem skuteczniej wskrzeszała, iż ją w tym samym czasie po upłynieniu stu lat gdzie indziej pogrążyć w niepamięci usiłowano. Dla tej więc przyczyny stoletnią pamiątkę tak wielkiej dla sąsiadów i dla całej Europy przysługi, dzieła tak heroicznego, i zwycięztwa tak wspaniałego, obchodzono po całej Polszcze z przyzwoitą onej uroczystością. Wszystkie szkoły, tak główne jako też pośrednie i drobniejsze, za powinność sobie poczytały, bobatera tego i bohaterskie dzieła jego przed stem lat wykonane prozą i wierszem wystawiać. Król Stanisław August oddający winny hołd chwały temu bohaterowi, i godzien ze wszech miar oddawać go, postanowił na onczas uwiecznić tę pamiątkę nieprzemijającym ale trwałym dowodem, zastąpić mającym tegoż dzieła pamiątki, gdzie indziej zarzucone lub z widoku powszechnego uprzątnione. Kazał więc biegłemu w swej sztuce snycerzowi Monaldi wykuć z kamienia posąg Jana III na koniu siedzącego z niewolnikiem tureckim pod koniem leżącym, z przydaniem po dwóch stronach znaków zwycięzkich, z rozmaitej broni złożonych i stosownemi napisami. Wykonanie tego posągu zabrało lat kilka, i dopiero w roku 1788 uskutecznione zostało. Nie zostawało więc, jak tylko posąg ten na wyznaczonem jemu miejscu postawić, przy moście na kanale w łazienkach prosto w okna stojącego tamże pałacu. Poczytano za rzecz przywoitą, obchodzić stawienie tego posągu z niejaką uroczystością. Postawiono wiec na miejscu w tychże łazienkach upatrzonem amfiteatrom przestronne, otoczone gankami ozdobnemi dla przedniejszych widzów, i szrankami na dole zawarte. Tam karuzel ozdobny mile zabawiał patrzących. Roty w odmiennym kształtnym stroju ubiegały się na wyścigi do pierścienia, a potem zmieszawszy się, pozór konnej bitwy stawiały, gdzie zręczność bieżących, dzielność koni, w zamieszaniu nawet zachowany porządek, i w takowem ćwiczeniu biegłość, podziwienie i pochwały sobie zjednały. Nastąpiła sztuka teatralna od samych ochotników częścią śpiewaniem, częścią zwykłem udaniem na nowym teatrum przy łazienkach grana. Nastąpiło misterne około posągu i po bokach kanału w przezroczystych kolorach, aż do pałacu i za pałacem główniejszych ulic oświecenie. Zakończyło się to ucztą w pałacu dla zaproszonych gości, a stołami różnemi potrawami i napojem okrytemi po różnych miejscach w przestrzeni łazienek dla ludu. Huk armat w przyzwoitym czasie, odgłos muzyki prawie nieustannie pomnażał wspaniałość i wdzięk tej uroczystości, która się w lat 105 i dwa dni po uwolnieniu Wiednia od obleżenia odprawiła. Medal stawia wyobrażenie tego, którego nieśmiertelna pamiątka powodem do tych igrzysk była; z drugiej strony kopie znaczą te gonitwy, a wieniec nadgrodę im wyznaczoną, oliwny zaś jest, iż nierzeczywistą walką, ale wyobrażeniem sposobnej walki były. Napis wzięty z odmianą jest z Wirgiliusa Eneidy k. V. wiersza 98, gdzie w podobnej przygodzie o Eneaszu pisze. Nie udało nam się odnaleźć notowania podobnego złotego egzemplarza. Z przesłanek od właściciela i notatek rodzinnych egzemplarz może pochodzić z kolekcji Frankiewicza.Piękny, ekstremalnie rzadki złoty medal. Polecamy do najlepszych kolekcji. Raczynski 532, Hutten-Czapski 3298 (R3)
More photos and full item description available on auction site here.
Details: 40 g Au 39,2 mm
Condition: 1- (UNC-)