Casimir IV Jagiellon, Hohlpfennig Elbing

Hohlpfennig of city of Elbing, which issue began under the privilege obtained in 1457 from Casimir IV Jagiellon and lasted until 1526.

The offered specimen was most likely minted in the 1. quarter of the 16th century.

Obverse: shield divided in half, two knight's crosses, in the upper convex field, a concave cross, in the lower concave field, a convex cross

Diameter 12 mm, weight 0.24 g

Fenig brakteatowy miasta Elbląga, którego emisja zaczęła się na mocy uzyskanego przywileju z 1457 roku od Kazimierza IV Jagiellończyka i trwała aż do 1526 roku.

Oferowany egzemplarz wybity został najprawdopodobniej w 1. ćwierci XVI wieku.

Awers: na tarczy podzielonej w pas dwa krzyże kawalerskie, w górnym wypukłym polu, krzyż wklęsły, w dolnym wklęsłym polu, krzyż wypukły; tarcza rozszerzona w dolnej części

Średnica 12 mm, waga 0.24 g

Sytuacja monetarna w Polsce po objęciu tronu przez Kazimierza Jagiellończyka przedstawiała się fatalnie: rynek zalany był fałszywymi denarkami z czasów Władysława Warneńczyka, zaś mennica krakowska od roku 1440 była nieczynna. W roku 1455 sejm podjął decyzję o uruchomieniu mennicy w Krakowie. Bito w niej denary kiepskiej próby oraz półgrosze. W pierwszym okresie na półgroszach umieszczano inicjały zarządców: MT (TM), a potem MK. W roku 1479 osobiste kierownictw mennicy przejął podskarbi Piotr z Kurozwęk „Piorun" herbu Poraj. Herb ten umieszczano na półgroszach. Był to pierwszy w Polsce przypadek znaczenia monet herbem podskarbiego. Piotr z Kurozwęk bezprawnie obniżył standard półgroszy – nazywanych od jego przydomka „piorunkami" – zbijając na tym procederze olbrzymi majątek. W okresie wojny trzynastoletniej w Toruniu rozpoczęła się produkcja pierwszych polskich szelągów. Były one emitowane dla prowincji pruskiej. Wkrótce potem miasta pruskie: Gdańsk, Toruń i Elbląg rozpoczęły bicie własnych szelągów miejskich oraz brakteatów (Toruń i Elbląg). Jako wielki książę litewski Kazimierz Jagiellończyk uruchomił również – po dłuższej przerwie – mennictwo litewskie. W mennicy wileńskiej bito z przyzwoitego srebra denary („pieniądze"), na których umieszczano Kolumny (godło Giedyminowiczów) z wkomponowaną gotycką literą „K" oraz z drugiej strony herb Pogoń.

POLISH COINS Poland Polish Medieval Poland